Δίστομον
Ἄκου με γερμανέ,
εἶμαι ἡ ἀπορία·
αὐτῆς ποὺ πατέρας
ἔγινες,
σὰν βίασες τὸ
Δίστομον.
Ἀπάντησέ μου σήμερα,
σὲ ἐτοῦτον ποὺ θὰ
εἰπῶ:
πὼς μία ξιφολόγχη,
τὰ σπλάχνα ἔσκισε,
σὲ ἀβάπτιστον μωρό;
Καὶ πῶς τὸ πέος
ἔκοψες ἀπὸ ἱερέα,
τὰ στήθια πῶς
ἀπέκοψες ἀπὸ παρθέναν κόρη
καὶ πῶς τὴν φρίκην πέ
᾿μου ἔφερες,
σ’ ἐτοῦτον τὸ χωριό;
Δὲν σὲ καταριέμαι
βάρβαρε,
ἀφήνω τὴν Ἱστορία,
ν’ ἀμαυρώσῃ τὴν φυλή σου,
τὸ δέντριο ὁποὺ ἐγεννήθηκες
καὶ τὸν φονιὰ Παιδί
σου.
Δεσποτάκης
τῆς Δαμητρὸς
Ἕλλην
25-10-2012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου