Σάββατο 10 Νοεμβρίου 2012

Κλάδος Ἐλαίας καὶ Εἰρήνης






 

Κλάδος Ἐλαίας καὶ Εἰρήνης

 

Πρώτη ἡ λαμπρὴ μιᾶς πασχαλιᾶς,

τραγούδαε σὲ κλώνους πάνω, εἰρήνης καὶ ἐλιᾶς

κι ὁλοῦθε δεκατιανὸν λιοπύρι·

μιὰ στάλα ἀκόμη κι ἐξεχείλιζε,

ἀπ’ ὀμορφιάν, τὸ ῥοδαλόν της χείλι.
 

 

Ἐφίλεψεν ὁ ἥλιος τοὺς γυαλούς,

μάλαμα μ’ ὡραιάδαν

κι ὕστερις σὰν ἀπόκαμε,

τσι ἅπλωνε φεγγαράδαν.
 

 

Ἔτσι ἡ ὀμορφιὰ ἐταξίδευεν,

σὲ κάμπους, σὲ χωριά,

ποτάμια γαλαζοαίματα,

σ’ ἀπόρθητα βουνά.
 

 

Νυχτέρωνε κι ἀστέρωνες,

γύρω σου εἶδα λευκόγενες νεφέλες,

σελάνες ἀσημόχρονες,

λουσμένες ἀπ’ ἄκριον φωτὶ κι ἀπὸ παρθένες  ὧρες.
 

 

Εἶναι τὰ μάτια σου οὐρανέ,

αὐτὸς ὁ κόσμος μου, ὁ ὡραῖος·

εἶναι οἱ ἀνέμοι χάδι μου,

πελάων ἄγγιγμα, ζωῆς μοιραῖον.
 

 

Ἄκου τὸ χῶμα ὁποὺ ἀρωτᾶ,

κρίνος ἄν εἶσαι,

μὴν εἶσαι ποίημα ἀπ’ ἔρωταν ἤ ἀπὸ Ἐλευτεριά,

μὴν αἷμα ποὺ λέει ὄχι, ὄχι εἰς τὴν σκλαβιάν;
 

 

Ἄκου τὸ χῶμα, μοιρολογᾶ…

-- …κρίμας εἶναι ἡ πέννα νὰ μοσκοβολᾶ

κι ἐσὺ νὰ μὴν μυραίνῃς γύρω,

κρίμας ἡ πέννα νὰ γεννοβολᾶ

κι ἐσὺ νὰ διώχνῃς τὸν ἥλιο.
 

 

Ἄκου με λυτρωμένε Οὐρανέ

κι ἐσὺ χρυσὴ τοῦ σκότους κεφαλή,

πὼς ἔρχεται ἡ Ἄνοιξις κι ἄς εἶναι βαρυχειμωνιά,

πὼς τούτη ἡ μαύρη μπόρα θὰ βγάνῃ ἀπὸ τὴν γῆς αὐτήν,

μαχαίρι βγάνῃ ἀνέσπερον,

μαχαίρι Ἑλληνικόν!
 

 

Δεσποτάκης τῆς Δαμητρὸς

Ἕλλην

9-11-2012

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου