Παρασκευή 5 Οκτωβρίου 2012

Τὸ ᾿λεγαν χελιδόνια



Τὸ ᾿λεγαν χελιδόνια

Τὸ ἤξερα γαλάζια πὼς εἶσαι,
ὅσον κι ἄν τὸ ᾿κρυβε τὸ λευκόν σου δέρμα·
μήτες τὸ στάρι μὲ πλάνεψε, γύρω ἀπὸ τὸν λαιμόν σου,
μήτες τὸ μεγαλεῖον,
ἀπ’ τὰ ῥὸζ τῶν χειλιῶν σου.

Τὸ ἤξερα γαλάζια πὼς εἶσαι,
μοῦ τὸ ᾿πε ἀπόψε ἡ βροχή·
τὸ δάκρυ μοῦ τὸ ᾿πε τῆς θάλασσας,
σὲ κάθε σὰν φθάνῃ ἀκτή,
τὴν ἄμμον ῥωτᾶ, γιὰ δὲν εἶσαι ἐκεῖ.

Τὸ ἤξερα γαλάζια πὼς εἶσαι,
πὼς εἶσαι τῆς γῆς  Ποθητή·
ἀπ’ τὰ βότσαλα τ’ ἄκουσα,
καθὼς ξέσερναν ἀφροὶ τὰ λαμπυρίσματά τους,
μὴν προκάμῃ ἔμελλε ἡ Πανσέληνος, νὰ τοὺς φέρῃ σιωπήν.

Τὸ ἤξερα γαλὰζια πὼς εἶσαι·
τὸ ᾿λέγαν ἀνέμοι σὲ γῆς Ποιητῶν,
ἀηδόνι τὸ ᾿πε, πασχαλιὰν εἰς τὴν αὐγήν,
τὸ ᾿λέγαν χελιδόνια σ’ Ἑλληνικοὺς Οὐρανούς,
ὁ Μέγιστος τὸ ᾿λεγε τοῦ Ὁλύμπου, εἰς τοὺς ἄλλους Θεούς.

Τὸ ἤξερα γαλάζια πὼς εἶσαι·
τὰ μάτια μου τὸ μαρτύρησαν, τὰ χείλη μου ἐμειδίασαν,
τὸ ᾿παν εἰς τὴν πρώτην μου ἀνάσα,
πὼς εἶσαι χαμόγελον θαλασσινόν,
θηλυκὸν πῶς εἶσαι Γαλάζιον, Ἱερόν.

Δεσποτάκης τῆς Δαμητρὸς
Ἕλλην
4-10-2012

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου