Κυριακή 14 Οκτωβρίου 2012

Ἡ Εὐχὴ

 
 
 
 
  Εὐχὴ
 
Κόρη μου·
νὰ ᾿ναι ἡ ζωή σου ἔρωτας,
τ’ Ἀπρίλη ἀνθοβολιὰ μικρή μου·
νὰ ᾿χῃς τὸν ἥλιον ἐραστήν,
τὰ πέλαγα προστάτην·
νὰ ᾿ναι ἡ γῆς μ’ ἀρώματα,
μὲ νάζια καὶ καμώματα
τὸ χάδι τῶν ματιῶν σου.
 
Νὰ ᾿σαι μικρή μου ὀμορφιά,
νύμφη εἰς τὰ περιγιάλια·
ἀντίκρυ νὰ ᾿ν’ τὰ κύματα
καὶ οἱ ἀφροὶ χιονάτοι·
νὰ  ᾿σαι ὀρθὴ κυπαρισσιά,
νὰ  ᾿χῃς τὴν ἀρετὴν γιὰ φορεσιά,
μὲ χρώματα τῆς ἡλιακτῆς,
τοῦ δειλινοῦ καὶ τῆς αὐγῆς·
νά  ᾿χουν τὰ στήθια σου ζωὴν
καὶ γύρω τὰ μαλλιά σου,
αὔρα θαλάσσης πρωινή.
 
Νὰ χαίρεσαι τὸν ἔρωτα
ὅπως ὁ φλοῖσβος τὴν ἀκτήν,
ὅπως ὁ ἄγριος ποθεῖ βοριᾶς
τὴν κάτασπρην τοῦ χιονιᾶ θωριά,
ὅπως ἀνέραστον τὸ χῶμα λαχταρᾶ
παρθένα τῆς βροχῆς νὰ ᾿ν’ ἡ ἀγκαλιά,
μὰ πιότερον στερνόν μου ἡλιοβασίλεμα,
νὰ ᾿ναι ἡ ψυχή σου ὁλόγιομη Πατρίδαν,
Φωνὴν νὰ ᾿χῃ Ἑλληνίδαν!
Εἴθε.
 
Δεσποτάκης τῆς Δαμητρὸς
Ἕλλην
9-2-2012


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου